هدف از کاشت میلگرد اتصال بتن قدیمی به جدید و اتصال سازه های فولادی به سازه های بتنی با کاشت آرماتور و پیچ و مهره می باشد.

تعیین محل های کاشت ( توسط مشخصات نقشه ، تغییرات و یا تداخل و تراکم میلگرد مدفون شده، مشخص می گردد. )

ضمناً به دلیل کمبود فضا در ستون، کاشت میلگرد در آن نسبت به فضاهای عریض دشوارتر است و کوچکترین خطای اجرا می تواند عملکرد کل سازه را تحت تأثیر قرار دهد.

قطر بیش از اندازه بزرگ هم باعث ایجاد مشکلاتی مثل استفاده زیاد از مواد چسبنده و افزایش تعداد این ابزار می‌شود. read more این مشکل می‌تواند به کاهش مقاومت منجر گردد.

این موضوع به‌منظور دستیابی به عملکردی مطابق با داده‌های آزمایش‌شده، صورت می گیرد.

کاشت میلگرد و بولت می تواند به دلایلی از جمله اشتباهات اجرایی و تغییرات نقشه ای مورد نیاز واقع گردد.

از طرف دیگر، زیاد بودن عمق سوراخ، علاوه بر مصرف بیش از حد چسب و میلگرد و افزایش هزینه‌های اجرای پروژه، ممکن است سبب کاهش مقاومت بتن، سوراخ شدن سمت دیگر ستون و یا سقف و مواردی از این قبیل شود.

روش های اجرای کاشت میلگرد و کاشت بولت با استفاده از مواد اپوکسی

انکرهای شیمیایی به وسیله چسب‌های شیمیایی بسته می‌شوند که زمان کیورینگ مشخصی دارند. این زمان به‌خصوص در دماهای پایین در زمستان کمی طولانی‌تر است که در نتیجه زمان ساخت را طولانی‌تر می‌کنند.

مواد فلزی استفاده‌شده در ‌‌انکرهای مکانیکی عملکرد نسبتاً باثباتی دارند که باعث می‌شود نیروی بست را برای مدت طولانی حفظ کنند.

چسب های کاشت آرماتور پلیمری ( اپوکسی یا پلی استر ) به علت مشخصات شیمیایی بالاتر دارای کیفیت بالاتری می باشند. این محصولات امروزه با برندهای مختلفی در بازار وجود دارند.

در نهایت میلگرد باید درون سوراخی که چسب در آن به میزان مشخصی تزریق شده است به صورت دورانی و در بازه زمانی مشخصی قرار گیرد.

حداقل این مقدار بخاطر جلوگیری از شکست ناگهانی مقطع بعد از کاشت میلگرد می‌باشد.

ایجاد سوراخ های منظم با قطر مناسب برای میلگرد با دستگاه دوار یا مته برقی با عمق مشخص